Napływ ciepła do Arktyki odbywa się nie tylko drogą atmosferyczną. Cieśnina Beringa jest traktem, przez który ciepłe wody Pacyfiku wpływają do Oceanu Arktycznego. W przeciwieństwie do pacyficznego „Bloba” i innych plam gorąca, ciepła woda w Arktyce nie utrzymuje się w  warstwie powierzchniowej, tylko w głębinowej. Odpowiedzialna jest za to różnica w gęstości między wodą napływającą z Pacyfiku a wodą Arktyki, która  w związku z topnieniem znacznych objętości lodu oceanicznego i spływem z lądów jest mniej słona. Te warunki sprzyjają dalekiej ekspansji ciepła, które przyczynia się do topnienia lodu morskiego, wzmacniając przy tym stratyfikację wód i tworząc sprzężenie zwrotne sprzyjające utracie lodu morskiego oraz zmianom produkcji biologicznej oraz cyklów biogeochemicznych.  Wyniki badań tego zjawiska opublikował w Nature Communications zespół oceanografów w ramach realizacji projektu Stratified Ocean Dynamics of the Arctic pod egidą The U.S. Office of Naval Research. Lepsze zrozumienie i zdolność modelowania tych procesów pomoże udoskonalić modele zmieniającego się ekosystemu i przyspieszenia utraty lodu morskiego w Arktyce.

Link do prezentowanej publikacji

Grafika: UC San Diego, Scripps Institution of Oceanography